در زمانه ای که ما به سر می بریم زندگی انسان ها با انواع مختلف مواد شیمیایی به دست آمده به صورت طبیعی و مصنوعی مانند نفت، گاز، انرژی برق و سایر موارد شیمیایی در آمیخته شده است. در نتیجه احتمال بروز آتش سوزی و حوادث مشابه مانند انفجار بسیار افزایش یافته و دانش بشر همواره در جستجوی راه هایی برای مقابله با این خطرات است. بنابراین دستورالعمل های بسیار مدون و جامعی در این رابطه به وجود آمده که یکی از مهم ترین قسمت های آن مربوط به سیستم های اعلام حریق می باشد.
منظور از اعلام حریق (و یا اعلان حریق) کلیه تجهیزاتی است که به منظور پیشگیری، تشخیص و شناسایی انواع آتش سوزی های در شرف وقوع و یا به وقوع پیوسته به کار می روند. معمولاً این تجهیزات از قطعات الکرونیکی تشکیل شده اند که در محل های به خصوصی در ساختمان ها نصب می شوند. در این کتاب الکترونیک که دارای 57 صفحه و به صورت تایپ شده و با فرمت pdf می باشد، در سرفصل ها و عناوین زیر با انواع سیستم های اعلام حریق آشنا خواهید شد:
پیش گفتار
رتبه بندی سیتم های اعلام حریق
تعاریف
منطقه بندی
هشدار کاذب:
یکی از مشکلات سیستم های اتوماتیک اعلام حریق، ارسال هشدار های نادرست می باشد. برای مثال موارد زیر ممکن است منجر به هشدار اشتباه سیستم گردند:
دود ناشی از سیگار یا پخت و پز و بخار ناشی از آن
حشرات
اسپری ها مختلف
دود ناشی از آتش بازی در خارج از ساختمان
بروز عیب در شبکه
دود های نمایشی مانند تاتر و …
برشکاری و جوشکاری و عملیات مشابه
دستگاه های بخور و چراغ های نفت سوز
عدم طراحی صحیح
انواع سیستم های اعلام حریق
سیستم های متعارف از قدیمی ترین نوع سیستم های اعلام حریق است که علی رغم تغییرات کیفی اندک، همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. در این سیستم چندین آشکار ساز و شستی که یک منطقه از ساختمان را پوشش می دهند در قالب یک مدار، به هم پیوسته شده و به تابلوی کنترل مرکزی متصل می شوند. بنابراین هر مدار نماینده یک منطقه است.
سیستم های اعلام حریق متعارف
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر
سیستم های اعلام حریق هوشمند
اجزای سیستم های اعلام حریق
سیستم های اعلام حریق بر مبنای سه فرایند تشخیص، پردازش و اعلام و بر بستر سه شاخص ورودی، تحلیل و خروجی شامل سه جزء اصلی تابلوی کنترل مرکزی و اعلام کننده های دیداری و شنیداری است. به طور معمول روند عملیات با فعال شدن آشکارساز به صورت اتوماتیک و یا دستی آغاز می شود. مراحل عملیات به صورت زیر می باشد:
1- آشکارساز حریق به کمک ساختار خاص و تحریک پذیر خود سیگنالی را برای تابلوی کنترل مرکزی ارسال می کند.
2- تابلوی کنترل مرکزی پس از دریافت پیام، ضمن تعیین محل وقوع حریق و در برخی موارد تعیین آشکارساز تحریک شده، اعلام کننده های صوتی را فعال می کند.
3- اعلام کننده های صوتی فعال شده و محل دقیق بروز حریق را برای سیستم اطفای حریق مشخص می کنند.
به عبارت دیگر اگر تابلوی کنترل مرکزی را به عنوان مغز یک انسان تعبیر کنیم، می توانیم آشکارساز و شستی های دستی را به عنوان اندام های حسی و اعلام کننده های صوتی را به عنوان اندام حرکتی به حساب بیاوریم.
تابلوی کنترل مرکزی
آشکارساز های اتوماتیک
شستی های اعلام حریق
اعلام کننده های شنیداری
نشانگر های دیداری
تجهیزات کمکی و واسطه ای
آشکارساز دودی
آشکارساز حرارتی و مشخصات آن ها
آشکارساز شعله
مقایسه آشکارساز های اتوماتیک
مقایسه حساسیت و واکنش آشکارساز ها
شستی اعلام حریق
تجهیزات هشدار شنیداری
نصب تجهیزات اعلام حریق
در صورت لزوم و در برخی اماکن، برای جلوگیری از صدمات مکانیکی آشکارساز ها باید مجهز به حفاظ مناسب باشند. این حفاظ ها باید مانع عملکرد صحیح آشکارساز نشده و در عین حال به سهولت نصب شوند.
لوله های حاوی سیم ها باید به خوبی به آشکارساز ها یا جعبه تقسیم زیر آن متصل شوند و در هیچ کجا نباید سیم منتهی به آشکارساز بیرون از لوله بماند.
در مناطق غیر قابل دسترسی نباید آشکارسازی نصب نمود. چنانچه فضای غیر قابل دسترس از مواد و مصالح قابل احتراق تشکیل شده باشد، باید حتماً مسیر دسترسی به آن ایجاد شود. در این صورت این فضاها نیز باید مجهز به آشکارساز حریق شوند.
نکات عمومی نصب آشکارساز ها
نصب آشکارساز های دودی نقطه ای
نصب آشکارساز های حرارتی
نصب شستی های اعلام حریق
نصب تجهیزات هشدار شنیداری
نصب تجهیزات هشدار دهنده دیداری
محصول مرتبط: آموزش تاسیسات الکتریکی ساختمان
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.